Voordat het besluit kwam om te gaan studeren voor holistisch coach, is er veel aan vooraf gegaan. Ik heb geworsteld met een eetstoornis, heb ik mijn lichaam verwaarloosd. Ik wist niet meer wie ik was, ik kon niet goed meer ‘voelen’, zocht mensen op waarbij ik elke keer weer de bevestiging hoopte te vinden die ik niet kreeg. Jarenlang heb ik met ernstige slaapproblemen gekampt, ben vervroegd in de overgang gekomen met alle fysieke en geestelijke ongemakken van dien.
Sociaal isolement
Dierbaren die dicht bij me stonden, ben ik veel te vroeg verloren. Vervolgens ben ik in een sociaal isolement terecht gekomen, heb veel met drugs geëxperimenteerd, vluchtte in de drank en was verslaafd aan roken. Na minimaal tien verschillende therapeuten en psychologen te hebben bezocht bracht mij dat, op wat nieuwe inzichten na, niet echt veel verder. Ik at ongezond en uiteindelijk heeft dit alles geresulteerd in een drie jaar durende burn-out.
De ommekeer
Mijn energie was op, mijn lichaam liet me voor mijn gevoel in de steek! Ik twijfelde aan alles, was dit hoe ik oud ging worden? Een leven dat bestond uit hard werken, en elke dag hetzelfde ritueel: slapen, opstaan, eten, werken, koken, eten, voor de TV hangen en slapen. NEE! Zo wilde ik niet leven!
En precies op dat moment is de knop omgegaan. Ik moest het anders gaan doen. En dat vertaalde zich in de wens om andere mensen te gaan helpen om weer in hun kracht te komen.